I.  R ů ž e.

   Ach gy rooze, schoone rooze,
   Waerom toch zoo vroeg ontloken,
   Pas ontloken, snel verwelkt,
   En verwelkt, ont bladert ouk?

   'S Aboonds heb ik lang gezeten,
   Tot an 't kraeijen van den haen,
   En ik heb om niets gewacht -
   Uitgebrand was al het pyu-hout.

   'K Viel in slaep en droomde slapend
   Dat de gonden ring, och arme!
   Aen myn rechter hand ontglipte,
   Dat den ring 't juweel ontoiel.
   Het juweel vond ik niet we'er,
   En naer mynen welbeminden
   Heb ik te vergeefs gewacht.

       II.  O p u š t ě n á.

   Ach gy wouden, sombre wouden,
   Miletinsche wouden,
   Waerom blyft gy immer bloeijen,
   'S Winters zoo als 't zomers?
   Ach ik wilde graeg niet weenen,
   't Hart my niet bedroeven,
   Maer ik bid u, goede lieden,
   Wie zou des niet weenen?
   Ach, waer is myn lieve vader?
   In het graf begraeven.
   Waer is myne goede moeder?
   't Gras groeit boven haer.
   Geenen broeder, geene zuster -
   Ze ontroof dem my den liefste.

Knihovna Národního musea - oddělení časopisů